Uganda - Kumi Hospital

Dag lieve lezers,

Uganda en internet… Okee ik kan allemaal excuses gaan verzinnen, maar ik blijk gewoon een erg slechte blogger te zijn!;)
Maar dan nu toch echt een verslag vanuit Kumi, mijn woonplaats voor al 4,5 week (ja, ik kan het ook bijna niet geloven). Op de weg naar Kumi toe bleek dat naast de driver ook een of andere Robert mee zou rijden, geen idee wie dat was, maar nu weet ik dat dat de directeur van het Kumi Hospital is, haha! Misschien had ik toch mijn lange broek aan moeten trekken voor vertrek… Nee hoor, het blijkt een hele aardige man te zijn die het fantastisch vindt dat wij bij hem stage gaan lopen. Het was een erg ontspannen rit, met natuurlijk de 10-tallen stops om aardappelen, krukjes, bananen, koffie, ananassen te kopen en om even te pinnen. Als iemand hier met een auto vertrekt dan worden er van alle kanten boodschappenlijstjes aangereikt, want het is goedkoper onderweg;)
Het Guesthouse waar Laurien en ik slapen ligt op loopafstand van het ziekenhuis en met een bodaboda ben je in 20minuutjes in Kumi town. De eerste weken waren er nog een student uit Groningen Edwin en twee arts-assistenten uit de UK (David en Andrew), daarnaast woont er nog een jong Nederlands stel naast het Guesthouse die een paar keer per week bij ons komen eten. Het eten is echt ontzettend lekker in het Guesthouse, wat dat betreft hebben we het goed getroffen en daarnaast is er dus genoeg gezelligheid! Na eerst wat sceptische blikken hebben we David en Andrew dan toch kunnen overtuigen om een spelletje Boonanza te spelen, en aan het eind van hun verblijf wilden ze niet meer stoppen met spelen. Menig spelletje duurde tot midden in de nacht, totdat ze dan toch een keertje gewonnen hadden, haha!
Van de buitenkant leek het Guesthouse erg schattig en gezellig, tot de nacht begon aan te breken en we zo wat elke nacht een vleermuis (ja een vleermuis..) in onze kamer hadden. Ik dacht alleen maar: hellup: rabies, infecties…. Ann en Grace, onze gastvrouwen, hebben dan ook menig vleermuis uit onze kamer verwijderd. Uiteindelijk hadden ze bedacht om de zolder te gaan sprayen om ze te vernietigen, dat hebben we geweten!:P Die nacht hadden we 7 (JA 7) vleermuizen in onze kamer, hahaha. Op een gegeven moment moest ik er ook wel heel hard om lachen, en David en Andrew geloofden ons maar niet, want die hadden er geen één. Slechte kamer uitgekozen dus, haha! Maar gelukkig is er na die nacht geen vleermuis meer gespot in huis, eerste obstakel overleefd!;p
Het ziekenhuis zelf is erg oud, maar op zich wel redelijk goed georganiseerd voor ons. We hebben de mogelijkheid op alle afdelingen mee te lopen en daarnaast ook met allerlei outreachtes mee te gaan. We mogen eigenlijk ons eigen programma maken. Binnen het ziekenhuis zijn er allemaal casussen die erg vergevorderd zijn, dingen die je in Nederland echt niet ziet, ontzettend interessant. De outreaches gaan naar allerlei kleine dorpjes om Kumi Hospital heen. We gaan daarheen voor het checken op ondervoeding, HIV screening, Malaria screening, maar we zijn ook naar scholen geweest om voorlichting te geven. Allemaal erg goede activiteiten om de ziektepreventie te verminderen.
Er zijn ook nog twee weken twee Nederlandse orthopedische chirurgen, Bas en Ton, geweest om te opereren. Echt ongelooflijk hoe kinderen hier rondlopen met totale scheefstand van benen en armen. Soms ook wel echt moeilijk om te zien dat ze gewoon geen geld hadden om het te laten opereren. Alles moet hier namelijk handje contantje betaald worden en als het geen noodsituatie is dan wordt het niet gedaan. Dit levert bij mij soms wel ontzettend veel frustratie op, maar je kunt er ook niks aan veranderen, anders gaat het ziekenhuis failliet.
Naast de dagen zijn de nachten hier fantastisch, wát een zonsondergangen hier en wat een ontzettend mooie sterrenhemel. Als het hier donker is, dan is het ook echt donker, er is bijna geen kunstlicht. Ik heb samen met Edwin en Andrew de sterren proberen te fotograferen, echt heel mooi geworden zeg ik zelf, maar real life kijken overtreft het natuurlijk nog wel.
Naast het ziekenhuis leven zijn we ook een weekend naar Jinja gegaan om te raften met David en Andrew, wat was dat fantastisch! We zijn het hele dag op het water geweest en er niet één keer uitgevallen! Uiteindelijk zijn we er zelf maar in gesprongen bij de laatste golf! Laurien en ik zijn van plan om het stiekem toch nog een keertje te gaan doen!;) In de avond zijn we met zijn vieren naar een feestje geweest om geld in te zamelen voor straat kinderen, was erg leuk om bij aanwezig te zijn. Alle kinderen hadden dansjes en liedjes voorbereid om op te voeren!:) Daarna zijn we naar een club gegaan in Jinja, waar de lokale dames me de danspasjes van Uganda hebben geleerd. Naast dat ze het erg leuk vonden dat ik het probeerde, hebben ze ook wel heel hard moeten lachen. Tja die huidskleur en de daarbij gaande soepelheid van de heupen ga ik natuurlijk nooit overtreffen;) Verder zijn we ook nog een paar keer naar Mbale en Soroti geweest, stadjes naast Kumi, om te shoppen en om te zwemmen. Verder zijn we naar rotsschilderingen wezen kiijken, dichtbij Kumi.
Verder heb ik samen met David en Andrew ontdekt dat je hier heel makkelijk kleren kunt laten maken, haha! Echt fantastisch! Het eerste Ugandese pakje is al klaar en meerdere zijn in de maak, gelukkig was ik al van plan om heel wat kleren hier achter te laten;) En als we dan toch in Kumi Town zijn kan er natuurlijk geen biertje ontbreken, de vrouw van de ongeveer enige kroeg weet onze namen al en kan ons niet hartelijker groeten dan dat ze al doet! Haha, echt een ontzettend aardige vrouw!:)
Volgende weekenden gaan we hopelijk nog naar Kidepo National park toe, en sowieso naar de Sipi falls. Genoeg leuke tripjes voor de boeg dus! Maar eerst nog een weekenddienst draaien, zodat we wat langer kunnen doen over Kidepo.
Hoop jullie snel te spreken!

Heel veel liefs, Floor!